Miałam już coś napisane. Skasowało się, więc chyba powinnam napisać coś innego. Spróbuję raz jeszcze. Inaczej. Zacznę od snu. Śniło mi się ostatnio, że spadałam. Ze skarpy, do morza. Zaglądałam w przepaść i z tej ciekawości straciłam kontrolę nad sytuacją. Zostałam złapana. Sen powtarzał się w identyczny sposób przez całą noc. Spadałam i…
Tym razem nie będzie fabuły. Nie tylko dlatego, że to, co prawdziwe lepiej się sprzedaje. Nie będzie historii, oderwanej od rzeczywistości, bo jej tworzenie sprawia, że Limonka sama przestaje wiedzieć, co w jej życiu jest naprawdę, a co zostało stworzone tylko na potrzeby bloga. Fikcja literacka wróci, jak tylko odnajdzie samą siebie…Dziś o tym jak…
” Bez Ciebie więcej czasu mam, lepiej śpię, robię co chcę”- usłyszała z głośników, słowa piosenki jednej z tych piosenkarek, które tak jak ona „smutek mają we krwi”. Przecież już tyle razy obiecywała sobie, że nie będzie się wkręcać, że przeszłość nie przesłoni jej radości z każdego, kolejnego dnia. Zamknęła oczy, przypomniała sobie jak kilka…
– ” Wiesz Kochanie, bo w blogu chodzi o zdjęcia”-usłyszała – ” Musisz znaleźć ładną fotkę i utworzyć historyjkę” Tak też zrobiła. Znalazła zdjęcie i historię ułożyła. Tak się składa, że własną. O poszukiwaniu, pragnieniu, niespełnieniu.O tym jak postawił jej świat na głowie. A tak naprawdę o zaufaniu i metamorfozie. O pożądaniu i bliskości głodzie.…
– Gdyby ktoś powiedział mi 3 miesiące temu, że obudzę się drugi raz obok gościa, który nie wygląda jak Antonio Banderas w filmie „ Maska Zorro”, ma jakąś laskę z tyłu głowy i nigdy nie był w Tunezji, powiedziałabym, że zwariował- pomyślała Marta budząc się wtulona w Pawła. – Cześć- Chłopak, jakby usłyszał jej myśli.…
Myśl Marty, przerwał dzwonek do drzwi. Listonosz jak zawsze w poniedziałkowy poranek. Gdy wróciła, kawa była gotowa, a w tosterze skwierczały grzanki. -Skąd on wie, że kocham tosty?- pomyślała, uśmiechając się szeroko. – Czy już każdy poranek, będzie tak wyglądał?- zapytała – Nie każdy, ale wszystkie, które będziemy spędzali razem- odpowiedział Paweł i wziął do…
Podobno kiedy wraca się na bloga po dłuższej nieobecności, należy opowiedzieć Czytelnikom o jej powodzie. Przyczyną, jak prawie w każdej sytuacji życiowej jest miłość. Pewnie spodziewacie się w tym miejscu love story. To była jednak miłość do morza i ludzi nad tym morzem. Co sprawia, że mając do dyspozycji całe wybrzeże bałtyckie co roku wracam…